ΑΠΟ ΕΝΑ ΛΑΘΟΣ…..!!!

Είκοσι τέσσερα χρόνια συμπληρώθηκαν από τη μαύρη εκείνη ημέρα του πυρηνικού ατυχήματος στο Τσερνομπίλ, με τις πληγές να είναι ακόμη ορατές και τους επιστήμονες να μην μπορούν να μιλήσουν με σιγουριά για το μέγεθος των επιπτώσεων στην υγεία του ανθρώπου.
Ήταν 26 Απριλίου 1986 όταν λίγο μετά τη μία το πρωί σημειώθηκε έκρηξη σε έναν αντιδραστήρα του πυρηνικού σταθμού παραγωγής ενέργειας του Τσερνομπίλ στη Σοβιετική Ένωση (σήμερα Ουκρανία), στέλλοντας τεράστιες ποσότητες ραδιενέργειας στην ατμόσφαιρα που οδήγησαν στο θάνατο χιλιάδες ανθρώπους, μόλυναν τον αέρα, τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις, τα προϊόντα της καλλιέργειας και τα τρόφιμα.Με πόλη-φάντασμα μοιάζει η πόλη Pripyat, που βρίσκεται μόνο δύο χιλιόμετρα μακριά από τον πυρηνικό σταθμό του Τσερνομπίλ. Στην πόλη αυτή έμεναν και οι υπάλληλοι του πυρηνικού σταθμού μαζί με τις οικογένειές τους, οι οποίοι μαζί με πολλές άλλες χιλιάδες κατοίκους εγκατέλειψαν την πόλη ύστερα από εντολή της Μόσχας.
Η εκκένωση ξεκίνησε το μεσημέρι της 27ης Απριλίου. Για να μειωθούν οι αποσκευές, ειπώθηκε στους κατοίκους ότι η εκκένωση ήταν προσωρινή, διάρκειας περίπου τριών ημερών. Ως αποτέλεσμα, στην πόλη παραμένουν ακόμα προσωπικά αντικείμενα, τα οποία δεν θα μπορέσουν ποτέ να μετακινηθούν λόγω της ραδιενέργειας.Οι Αρχές της χώρας θεωρούν ότι είναι πολύ παρακινδυνευμένο να κατεδαφίσουν με εκρηκτικά τα κτίρια διότι αυτό θα δημιουργήσει ένα ακόμη σύννεφο ραδιενέργειας που θα απλωθεί σε όλη την Ευρώπη, ακόμη και στον Καναδά και τις ΗΠΑ.
Η έκθεση στη ραδιενέργεια αύξησε δραματικά τα κρούσματα καρκίνου, κυρίως καρκίνου του θυρεοειδούς και λευχαιμίας, καθώς και τερατογεννήσεων.
Σύμφωνα με την Greenpeace, ο αριθμός των νεκρών από την πυρηνική καταστροφή στο Τσερνομπίλ πριν από 20 χρόνια μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερος από εκείνον που είχε αναφερθεί στους επίσημους απολογισμούς, με περίπου 93.000 επιπλέον θανάτους από καρκίνο παγκοσμίως. Όλα αυτά πρέπει να μας δείχνουν ότι κάθε πράγμα που εφευρίσκει ή ανακαλύπτει ο άνθρωπος δεν το χρησιμοποιεί πάντοτε με τον σωστό τρόπο. Το συγκεκριμένο ατύχημα δεν παρουσίασε μεταλλάξεις μόνο στους ανθρώπους αλλά και στη Φύση!
Το Σάββατο 3 Μαΐου 1986 το ραδιενεργό νέφος από το ατύχημα του Τσερνομπίλ σκέπασε τον Ελλαδικό χώρο. Το νέφος περιείχε καίσιο, βάριο, λανθάνιο, κ.ά των οποίων η επίδρασή έγινε δυσμενέστερη από τις βροχοπτώσεις που σημειώθηκαν τις μέρες εκείνες με αποτέλεσμα την διείσδυση του καισίου στο έδαφος των αντίστοιχων περιοχών.
Η απορρόφηση ραδιενέργειας του πληθυσμού από το ατύχημα του Τσερνομπίλ έγινε με τους εξής τρόπους:
α) Εξωτερική ακτινοβόληση από ραδιονουκλίδια του νέφους, με άμεση επαφή με το δέρμα και τα ρούχα, καθώς και από την ακτινοβόληση του εδάφους. Η επιβάρυνση της ενέργειας αυτής στον άνθρωπο όσο πάει και αυξάνεται.
β) Εσωτερική ακτινοβόληση λόγω εισπνοής: Η συνολική επιβάρυνση για τους ενήλικες είναι πολύ μεγαλύτερη από ότι για τα παιδία.
γ) Εσωτερική ακτινοβόληση από πρόσληψη νερού: Από μετρήσεις που έγιναν στα δείγματα νερού η ραδιενέργεια που έχει ληφθεί από κάθε άτομο ορισμένη ποσότητα ραδιενέργειας που για τους ενήλικες είναι η διπλάσια από ότι για τα παιδιά.
δ) Εσωτερική ακτινοβόληση από τροφές.
Είναι φυσιολογικό οι κάτοικοι να μην το έχουν ξεπεράσει και να θυμούνται ακόμα εκείνες τις στιγμές όμως δυστυχώς δεν μπορούν να το ξεχάσουν από τις μεταλλάξεις που έχουν συμβεί στα παιδία τους, στους φίλους και στους συμπατριώτες τους.